(( بيسـت وچهارمين سـالـروزدرگذشـت پادشـاه فقيدايران))

يکبار ديـگرگـذشـت زمـان؛ مارابـه روزهـای فرامـوش نشدنـی چهارم وپنـجم امـردادماه رسـانيد. دوروزی کـه يـادآوردرگـذشـت دوحمـاسـه آفريـن بـرزگ ازجمع حماسـه آفريـنان هـزاران سـاله تاريـخ کشـورمان هسـتند.دوحماسه آفرينی کـه باهمـت وتـلاش مردانـه؛ تنهـادرطـول زنـدگی دونسـل ازمردم ايـران؛کشور قـرون وسـطائی خـودرابـه شـکوفائی هـزاره سومـی آن رسانيـدنـد وراهــی پانصـدسـاله رادرپنجـاه سـال طـی کردنـد.

شـگفتـا کـه دسـت سرنـوشـت؛ دوروزی راکـه پايـان زنـدگانی ايـن دوقهرمان زنـدگی سـازدرآنهـا رقـم خـورده؛درسـت بدنبـال يکديـگرقرارداده اسـت؛چنانکه گـوئی ميخـواست يـادآوری کنـدکه ايـن حماسـه آفريـنی؛ دوبخـش ازيک واقعيت<

راتشـکيل ميـداده اسـت. شـايد به هميـن دليـل نيـزايـن هردو؛به يـک صورت و درجنوب وشمال يک قاره واحـد؛دورازخـاک مقـدس ميهن ديـده ازجهان فروبسـتند. وهـردونيـزسالهـا انتظـاررابـرای بازگشـت جاودانـی به وطـن خود درداخل يک

مسـجد واحـد درقـاهره گـذرانيـدندوميـگذراننـد.

هنـوزکسانی دردرون وبيـرون ايران هستند که تمامی حماسـه پنجاه ساله شاهان پهلوی راازنـزديک شـاهدبوده والزامـا"دربخشهائی ازآن نيـزعملا"شرکت جسـته اند.اينـان گـواهان زنـده ای برايـن واقعيـت هسـتندکه چگونـه يک ايـران عقب افتاده؛فقيـر وگـرسـنه وناامـن ودرآسـتانه تحت الحمايـگی يک کشـوراستعماری بيگانه؛ باهمت رضـاه شـاه بزرگ تنهـادرعـرض شـانزده سال بصـورت کشورمستقلی برخوردار ازحاکميـت ملی ويکپارچـه گی سياسـی وامنيـت درآمـد. وچگونـه هميـن ايـران دردوران سی وهفـت سال سلطنـت پادشـاه فقيد؛ايـران ازصورت کشوری که تازه پا بـه دوران سازنـدگی خودگـذاشـته بود؛تبديل به کشـوری چنان مترقـی وشکوفاشد

کـه درميـان بيـش ازيکصـد مملکـت جهان سومی دنيـا؛پيشـروترين همـه آنهـا شناختـه شـد. وازچنـان قـدرت واحتـرام جهـانی بـرخـوردارگرديـدکه ازدوران شاهنشـاهی ساسـانيـان نظيـرآن ديـده نشـده بـود.

درزمـان هميـن پادشـاه بودکـه نظـم اجتماعی قـرون وسطائی ايـران؛ درمـدتی کمتـراززنـدگی يـک نسـل؛جـای خـودرابه يـک نظام مترقی قرن بيسـتمی داد.